151
ชาแนล automne-hiver 2014/15 ลาเกอเฟลท์ก็ปิดด้วยชดเจ้าสาวสำหรับคนท้อง! (นางแบบตอนนั้นกำลังท้องอยู่ล่ะ) ชุด néoprène เป็น la haute couture sans couture สุดโมเดิร์น! สุดคลาสสิก! เรียบง่ายและซับซ้อน แสนบริสุทธิ์ เต็มไปด้วย paradox เป็นงานที่ชอบมากชิ้นนึงของลาแกเฟล //ดูงานปักนั่นสิคะ! twitter.com/misperaki/stat…
152
ตอนเจ้าสาวชาแนลโยนช่อดอกไม้นี่คิดถึงสมัยลาเกอเฟลท์เลย
ธรรมเนียมกูตูร์เค้าจะปิดท้ายด้วยชุดเจ้าสาวใช่มะ ปี 2013 ลาแกเฟลตัดสินใจปิดเดฟิเลชาแนลด้วยเจ้าสาว 2 คนเดินจับมือกันผ่านป่าต้องมนตร์ เพื่อสนับสนุนการแต่งงานเลสเบียนล่ะ! หักมุมสุดๆ สำหรับลาแกเฟล! ฮือฮามาก เป็นไฮไลท์ของปีนั้นเลย twitter.com/misperaki/stat…
153
ชุดแต่งงานของดิออร์กับของชาแนลจากคอลเลคชันฤดูใบไม้ร่วง-ฤดูหนาวปีนี้ล่ะ! ✨ twitter.com/misperaki/stat…
154
@lazywahwah ครอบครัวซลร ก็รู้แต่แรกแล้วค่ะ บริฌีทท์ (น้องสาว) เคยให้สัมภาษณ์ว่าตอนเด็กๆ เพื่อนว่า ซลร ว่าเป็น tapette (ค่อนข้างหยาบคาย ขอไม่แปลนะคะ) พอบริฌิทกลับมาถามแม่ แม่ตอบว่า 'อีฟเป็นเหมือนทูตสวรรค์ไง ไม่มีเพศ'
(จากสัมภาษณ์ตอนโตที่โรงเรียน ซลร คงเจออะไรร้ายๆ มาเยอะ แต่ไม่เคยบอกที่บ้าน)
155
ลืมแปะลิงค์ อันนี้เป็นตัวอย่างชุดล่ะ ใครอยากเห็นชุดอื่นๆ ตามไปดูได้นะคะ collection.museeyslparis.com/ws/collection/…
156
อีฟแซงต์โลรองต์กับตุ๊กตากระดาษของคุณเค้าล่ะ!
ปี 1953-54 (ตั้งแต่ยังเด็กๆ ก่อนทำงานกับดิออร์) อีฟแซงต์โลรองต์ทำเสื้อผ้าให้ตุ๊กตากระดาษไว้หลายร้อยชุดเลย เป็นงานสีน้ำ/หมึก ลงสีด้วยมือทั้งหมด
ทุกวันนี้ตุ๊กตากับเสื้อผ้าพวกนี้ก็ยังเก็บอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ล่ะ ไปดูกันได้นะคะ! twitter.com/misperaki/stat…
157
ป.ล.ตอนนั้นก่อนที่แซงต์โลรองต์จะเจอแบร์เฌประมาณ 3 เดือนล่ะ (=เธอเตรียมคอลเลคชันนั้นไม่ถึง 3 เดือน!) ไม่งั้นอย่างแบร์เฌคงไม่ปล่อยมา
//ความพีคคืองานศพดิออร์แบร์เฌก็ไปนะ ถ่ายรูปติดเฟรมเดียวกันด้วยแต่คนละมุม ตอนเห็นรูปนี้ทีหลังคงเซอไพรส์เนอะ บางทีโชคชะตาก็ยืนห่างเราไปไม่กี่ก้าวจริงๆ
158
@callmesomsom ยังค่ะ งานศพปี 1957 เค้าเจอกันในงานเลี้ยงวันที่ 3 กุมภา 1958 (แบร์เฌจดไว้ 55555) ไม่งั้นอย่างแบร์เฌคงไม่ปล่อยมา 5555555
//ที่แสนจะพีคคืองานศพดิออร์แบร์เฌก็ไปนะคะ ถ่ายรูปติดเฟรมเดียวกันแต่คนละมุม ตอนสองคนนี้เห็นรูปนี้คงเซอไพรส์เหมือนกัน บางทีคนในโชคชะตาก็อยู่ห่างไปนิดเดียวเอง
159
อีฟแซงต์โลรองต์หลบมาอยู่คนเดียวตอนงานศพดิออร์
ตอนนั้นอายุแค่ 21 เอง แต่ต้องมารับช่วงดิออร์ เป็นช่วงเวลาแสนเปราะบางตอนที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองจะทำได้มั้ยแต่ต้องแบกความคาดหวังมหาศาลไว้
Loomis Dean ถ่ายไว้ล่ะ ดูแล้วโดดเดี่ยวยังไงไม่รู้เนอะ twitter.com/misperaki/stat…
160
อันนี้ก็เป็นนสพ จากยุคนั้น พาดหัวว่าเป็น Dauphin de Dior (โดฟัง 'เจ้าชายรัชทายาท' ของดิออร์)
161
ไปขุดมา พาดหัวข่าวตอนนั้นล่ะ 'ทั้งปารีสยอมรับพรสวรรค์ของอีฟแซงต์โลรองต์หนุ่มน้อย ผู้สืบทอดของดิออร์' twitter.com/misperaki/stat…
162
และนี่ก็คืองานของเมซงลูเซียงเลอลองจากโว้กปี 1935 ล่ะ <<ดิออร์ บัลมัง และจิวองชี ฝึกงานกับเลอลองทั้งหมด
เรื่องเล่าเกี่ยวกับเลอลองคือตอนนาซีจะให้ย้ายวงการกูตูร์ไปอยู่เยอรมนี เลอลองเป็นคนเจรจาว่า ทุกประเทศต้องสร้างแฟชันของตัวเองสิ! กูตูร์จะต้องอยู่ที่ปารีสเท่านั้น! จนนาซียังต้องถอย twitter.com/misperaki/stat…
163
งานของบัลมังล่ะ! //ย้อนกลับขึ้นไป ดิออร์กับบัลมังก็เป็นเพื่อนกันล่ะ ทั้งสองคนฝึกงานกับลูเซียงเลอลงพร้อมๆ กัน เค้าบอกว่าดิออร์กับบัลมังเคยคิดจะเปิดธุรกิจด้วยกันด้วย แต่บัลมังแยกตัวมาก่อน <<แล้วดิออร์ก็ตามมาเปิดบ้างอย่างท้าทาย 5555555 twitter.com/misperaki/stat…
164
ภาพชุดราตรีของแซงต์โลรองต์ กับเสื้อโค้ทของลาเกอร์เฟลท์จากการแข่งขันนั้นค่ะ
(ความพีคของแซงต์โลรองต์คือคุณเธอได้ไปสองรางวัล จาก 6000 ผลงานที่ไม่เปิดเผยนาม กรรมการเลือกงานของคนๆ เดียวมาถึงสองงาน! นสพ ตอนนั้นฮือฮากันใหญ่ แต่ตอนแซงต์โลรองต์มารับรางวัลคือแสนจะเขินไปหมด)
165
เรื่องของ Karl Lagerfeld กับอีฟแซงต์โลรองต์ก็น่าสนใจ
ปี '54 มีประกวดออกแบบแฟชัน (กรรมการปีนั้นมีทั้งจีวองชีทั้งบัลมัง) มีคนเข้าร่วมประกวดหลายพัน แต่แซงต์โลรองต์ที่อายุแค่ 18 ชนะเลิศประเภทชุดราตรี ส่วนลาเกอเฟลท์ (21) ชนะประเภทเสื้อโค้ท
เป็นจุดเริ่มต้นของเพื่อนและคู่แข่งชั่วชีวิต twitter.com/misperaki/stat…
166
— ซินแคลร์ตัวน้อย ตั้งใจฟังฉันนะ ฉันต้องไปแล้ว บางทีสักวันนายอาจจะต้องการฉันอีก เพื่อรับมือกับโครเมอร์หรือใครสักคน ถึงเวลานั้นเมื่อนายเรียกหา ฉันจะมาหานายทื่อๆ ด้วยการขี่ม้าหรือนั่งรถไฟไม่ได้อีกแล้ว นายจะต้องฟังลึกเข้าไปในตัวนายเอง แล้วนายจะพบว่าฉันอยู่ข้างในนั้นเสมอไป เข้าใจไหม
167
'O love, forbear my name to speak…'
เฮลเลอลิลกับฮิลเดอบรานด์ (1864) ล่ะ เบอร์ตันวาดภาพจากเจ้าหญิงเฮลเลลิลที่ตกหลุมรักอัศวินของตัวเอง เป็นบัลลาดรักต้องห้าม (อ่านว่า 'ตายอนาถตอนจบ') สมัยยุคกลาง
อาจจะเป็นการเจอกันครั้งสุดท้ายในหอคอย ก่อนที่เฮลเลอลิลจะทรยศและฮิลเดอบรานด์จะถูกฆ่า
168
โลกทั้งใบว่างเปล่าเมื่อคุณจากไป
ผมจะใช้ชีวิตให้ผ่านสองสามชั่วโมงข้างหน้านี้ไปยังไง
ในสวนใบไม้ยังคงร่วงหล่น
แท็กซีเร่งรีบไปที่ไหนที่สักแห่ง […]
โลกก็ว่างเปล่าเช่นนี้เหมือนกัน
ในวันที่แซ็งแต็กซูเปรีโบยบิน
ใบไม้ยังคงร่วงหล่น
และโลกทั้งใบยังไม่อาจเข้าใจ
ว่าจะอยู่ยังไงโดยไม่มีคุณ
169
ผมเคยรักคุณ
บางทีแม้แต่ตอนนี้
ความรักนั้นก็ยังไม่ตายไปจากวิญญาณผม
แต่ได้โปรด อย่าให้มันรบกวนคุณเลย
ผมไม่อยากจะทำให้คุณเศร้า
ผมเคยรักคุณ
รักโดยปราศจากถ้อยคำ
รักโดยปราศจากความหวัง…
พุชกินล่ะ! วรรค Я вась любиль безмолвно, безнадежно สวยมาก!
170
ไหนๆ ก็พูดถึง Врубель ข้อยชอบ Утро (1897) อูตรา 'ยามเช้า' มากเลย วรูบิลขอบวาดภาพจากนิทานรัสเซีย Царевна-Лебедь (1900) เจ้าหญิงหงส์ขาวกับ Снегурочка (1895) ธิดาหิมะอะไรแบบนี้ ถ้ามีโอกาสอยากลองเขียนถึงนิทานรัสเซียบ้างจัง twitter.com/misperaki/stat…
171
'เขาเดินเข้ามาโดยพยายามไม่มองเธอ เหมือนกับที่เราไม่อาจมองดวงตะวัน
แต่เขาก็ยังเห็นเธอ — เช่นเดียวกับที่เรามองเห็นดวงตะวัน — เห็นโดยไม่ต้องมอง'
ตอลสตอยล่ะ! แสนจะหวาน (จะว่าไปในเพลโตก็มีท่อนคล้ายๆ อย่างนี้เหมือนกัน พระอาทิตย์ซึ่งเป็นที่มาของชีวิต ของความงาม ความจริง)
172
อยากให้ดูคุณซาตานพูดท่อน
В душе моей, с начала мира,
Твой образ был напечатлен,
ภาพของท่านประทับอยู่ในวิญญาณข้า นับตั้งแต่จุดเริ่มต้นของจักรวาล
ข้าได้ผ่านเวลาเป็นอสงไขยอย่างว่างเปล่าเพียงเพื่อจะได้พบกับท่าน
…
ข้าจะรักท่านอย่างที่มีแต่ผู้มีชีวิตนิรันดร์เท่านั้นจะรักได้
/4
173
'ขอแค่ท่านรักข้า ข้าก็จะกลับไปเป็นทูตสวรรค์ใหม่ได้อีกครั้ง'
'สวรรค์และนรกของข้าล้วนอยู่ในดวงตาของท่าน'
'ข้าจะมอบอาณาจักรของข้าให้ท่าน จะมอบบัลลังก์ให้ท่าน'
คือซาตานของเลียร์มันตอฟไปไกลถึงจะลบล้างความชั่วร้ายทั้งหมดไปจากโลก ขอแค่ได้รับความรักแค่นิดเดียว
/3
174
ข้าคือดวงวิญญานที่คนทั้งปวงสาปแช่ง
ข้าคือผู้ไม่อาจเป็นที่รัก
ข้าคือราชาแห่งความรู้ ราชาแห่งอิสรภาพ
ศัตรูของพระผู้เป็นเจ้า
และบัดนี้ข้าคุกเข่าอยู่แทบเท้าท่าน
ตั้งแต่มิลตันใครๆ ก็อยากเขียนถึงซาตาน Демон ('Demon') ของเลียร์มันตอฟเขียนถึง 'ความรัก' ของซาตานล่ะ!
/1 twitter.com/misperaki/stat…
175
การเข้าใจงานศิลปะคืออะไร ลองพิจารณางานศิลปะประเภทต่างๆ เราอาจจะเคย 'ตกหลุมรัก' ภาพเขียนของใครไม่รู้ทั้งที่ไม่รู้เรื่องเทคนิคอะไรเลย อาจจะเคยร้องไห้เวลาฟังดนตรีคลาสสิกถึงจะไม่รู้ทฤษฎีดนตรีแม้แต่นิดเดียว แต่เราจะสามารถรักบทกวีในภาษาที่เราไม่เข้าใจความหมายได้ไหม
où tout est tranquille / éternellement