แต่ในความเห็นเรา ถ้าให้เลือก แมตช์ที่เนื้อหาเข้มข้นที่สุด - อินาริซากิ แมตช์ที่ดราม่าที่สุด - เซย์โจว แมตช์ที่อบอุ่นสุด - แมวกา ฟีลรียูเนี่ยน อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ ส่วนกับชิราให้รางวัลแมตช์ที่อนิเมะทำดีที่สุดละกัน 55555
คือวอลเลย์ม.ปลายมันสั้นมากๆ และมีโอกาสน้อยมาก ที่คนที่เราอยากจะแข่งด้วยหรืออยู่ทีมเดียวกัน จะได้มีความทรงจำอะไรสักอย่างด้วยกัน เมมเบอร์ชมรมก็ไม่ใช่นกฬ.อาชีพ แค่เด็กม.ปลาย เรียนจบก็จบ ไม่เล่นวอลเลย์อีกแล้วก็ได้ แยกย้ายไปใช้ชีวิต และไฮคิวก็แคปช่วงสั้นๆในชีวิตตอนนั้นมาให้เราดู
พอเข้าใจว่าทำไมแมตช์แมวกา (ซี5) ถึงเป็นแมตช์ที่แฟนไฮคิวญป.โหวตให้เป็นอันดับ1 เพราะสตอรี่ไลน์มันโหดจริง การที่เนโกมะจะมาเจอกับคาราสึในสนามทางการมันยากมาก ต้องเป็นตัวแทนจ.ให้ได้ ไม่พอ ต้องมาลุ้นสายแล้วแข่งให้ชนะจนกว่าจะเจอกัน ที่ใช้เวลาตลอดทั้งชีวิตปู่อุไคก็ทำไม่สำเร็จมันไม่แปลกเลย
โท้บรู้ว่าความสูงมันสำคัญกับวอลเลย์ แต่โท้บไม่เคยคิดว่าความเตี้ยของฮิเป็นปัญหาเลย เพราะมองหาแต่ข้อดีอื่นๆ อีกมากมายในตัวฮิอยู่ตลอดเวลา เวลาหัวร้อนฮิก็จะเป็นเรื่องทักษะการเล่นเกือบทั้งหมด ไม่ใช่เรื่องความสูง
มีใครสังเกตมั้ย ความสูงของน้องฮิกับกีฬาวอลเลย์บอลเป็นประเด็นที่ตัวละครแทบจะทั้งเรื่องให้ความสนใจ แต่โท้บไม่เคยคอมเมนต์เรื่องที่น้องฮิตัวเตี้ยเลย
ยามะเคนวงการอนิเมะ
จ้างได้เล่นดีทุกบท ประสบการณ์ทำงานแน่น เอนเกจเมนต์ดี
ดาราชื่อดัง เล่นปีละสิบเรื่อง รับมาแล้วทุกอาชีพ
จ้องหลายรอบมาก มันคือผมทรงเดิมหรือคนละทรง แต่ฮิไม่เปลี่ยนนะ
โนรุยัมคัมแบ้คคคคคคคคคค อี้สสสสสสส ค่ดน่ารักกกกก อ๊ากกกกกกกกก
คอมเมนต์ผญกับผชนี่ต่างกันมากจริงๆ ผชบอกผญเว่อเกินแค่ fuc*ing handshake บลาๆ ผญเกือบทุกคนก็คิดเหมือนกันว่าใครจะไปจับมือกับคนแปลกหน้า อันตราย อ่านแล้วอือ เกิดเป็นผช.นี่มันดีเนอะไม่ต้องกังวลห่าไรเลย เหนือสิ่งอื่นใด คอนเทนต์งี้คือเสร่อมาก เลิกได้เลิก ขอให้มังกี้พ็อกติดมึง
เราชอบอ่านคอมเมนต์ของคุณซาวติสเพราะรู้สึกว่า คนที่ติดตามเขามักจะมีวิธีเมนต์ให้กำลังใจน่ารักมากๆ ทุกโพสต์เลย twitter.com/SoundtissST/st…
ไม่เชื่อว่าอุชิจิมะจะไม่เคยเจอเซตเตอร์อันดับหนึ่งอย่างพี่อิสึนะแต่อุชิยังคิดว่าโอยควรไประดับประเทศ น่าสนใจว่าโอยตอนนั้นเก่งเบอร์ไหนในมุมของเอซทีมชาติ เพราะถ้าเจอคนเทพขนาดอิสึนะหรือสึมุมาแล้วยังเฉยๆ ก็แปลว่าโอยต้องเก่งมาก หรือไม่ก็
ละเซตเตอร์ทีมชาติมีแต่คนแป่กๆ โอย สึมุ โท้บ ในสายตาซาคุสะ พี่อิสึนะคงเหมือนเทวดาอะ
ฮิไม่ได้ชอบโท้บแค่น้อยใจที่ไม่บอกว่าจะเข้าวีลีค ไปเก็บตัวอลป.ไม่มาส่งฮิไปตปท.มันใจร้ายไง เล่นบีชครั้งแรกตบบอลไม่ได้เลยก็คิดถึงลูกเซตของโท้บ คิดถึงตอนที่โท้บสอนกระโดด ปีใหม่ปีแรกที่มาอยู่บราซิลก็ฝันร้ายว่าเพราะทำโมจิปีใหม่แพ้โท้บ เลยโดนลงโทษให้มาอยู่ทึ่นี่คนเดียว ฮิชอบโท้บตรงไหน
อย่าปล่อยให้แพเนล "ถ้าความหล่อของผมเป็นสิ่งที่ทำให้แฟนๆ หน้าใหม่สนใจวอลเลย์ผมก็ไม่ติด เดี๋ยวพอตั้งใจดูก็จะรู้เองว่าวอลเลย์บอลสนุก" หายไปจากทามไลน์ของท่าน
สตอรี่ชัดมากโซนนี้ แรกๆก็คงอยากกลับไปซ้อมวอลเลย์แต่สึกกี้บอกว่า ถ้ากวาดพื้นเป็นเด็กดี ราชาแห่งสรรพสัตว์จะให้พรหนึ่งข้อ เงะฮิเลยแข่งกันกวาดพื้น สึกกี้นั่งดู
น้องหิแบบหันหลายๆ มุมเริ่มดูบ้องแบ๊ว มัมหมีรักลูกเข้าสะแล้ว
คนแบบโบคุโตะไมได้มีแค่ในการ์ตูนจิงๆ 55555555ความนิชิดะ น่าร้ากกกกกกกกกกกกกก 555555555555
"การได้มาแปลการ์ตูนเด็กมันสนุกตรงนี้ ตรงที่เรากลายเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขา กลายเป็นความทรงจำของคนรุ่นหนึ่งตลอดไป " โอย แงๆๆๆ ;;
คุณอิศเรศเสนอให้นำเข้าลิขสิทธิ์ฮิคารุโนโกะ เพราะเห็นว่าเนื้อหาดีลายเส้นสวย บก.ตอนนั้นยังงงว่าเล่นเป็นเหรอ พอนำเข้ามาจริงๆ ก็ลงทุนไปเรียนหมากล้อมเลยเพื่อให้เข้าใจว่าเล่นยังไง ละฮิคารุเซียนโกะเป็นการ์ตูนที่ดีมากแบบมากจริงๆ เรสเปคคนทำงานที่ตั้งใจจนสิ่งดีๆ ส่งถึงผู้บริโภคแบบนี้จัง ;;
จั๊มป์มันหาทำมากนะ เพิ่งรู้ว่าสมัยไทยขอลิขสิทธิ์การ์ตูนญป.ยุคแรก นางขายลิขสิทธิ์ให้สยามฯ กับเนชั่นคนละครึ่ง ไม่ให้เจ้าใดเจ้าหนึ่งรวบกิน เพราะอยากให้แข่งกัน มาตรฐานการ์ตูนนางตอนเป็นเวอร์ไทยจะได้ไม่ตก โอ๊ย ขนาดของส่งออกเค้ายังคิดแบบนี้ หันมองไทย
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสุดแสนพิเศษที่มอบให้ในวัยเด็ก สิ่งที่อาจารย์ทิ้งไว้บนโลกใบนี้จะเป็นความสุขและเป็นที่รักของเด็กๆ ทั่วโลกตลอดไป ขอให้มีความสุขอยู่ที่อีกฟากฝั่งของประตูนะคะ RIP Kazuki Takahashi
พอเหอะ ก็แค่จะกินข้าวมันไก่อะ