826
บ้าบิ่นเวอร์ชั่นตอนเด็กๆ มันจะเป็นมะพร้าวทึนทึก และทำให้สุกด้วยการอบ ผิวจะกรอบๆแข็งๆหน่อย แต่บ้าบิ่นยุคนี้เหมือนรวมร่างกับแป้งจี่ เปลี่ยนเป็นมะพร้าวอ่อน และทำให้สุกด้วยการนาบกระทะแบน
827
ตอนเรียนไฟแนนซ์ ป.ตรี วิชา int'l fin mgt อาจารย์สอนเรื่องความสัมพันธ์ของอัตราดอกเบี้ย อัตราเงินเฟ้อ อัตราแลกเปลี่ยน ว่าเลขสามตัวนี้สัมพันธ์กันยังไง ตอนนั้นก็พอเข้าใจแต่ไม่ค่อยเห็นภาพ เจอเศรษฐกิจตอนนี้เข้าไป ถ่องแท้เลย
828
ใช้ MS Team มาครึ่งปี ยืนยันว่าฟีเจอร์ดีๆเยอะมาก แต่ความยากคือ มันจะเวิร์กเมื่อทุกคนในทีมต้องใช้ฟีเจอร์นั้นกันทุกคน ซึ่งต้องฝึก และต้องสร้าง way of working ของทีม ปัญหาจึงอยู่ที่ adoption ล้วนๆ ฟีเจอร์ดีแต่ไม่มีคนใช้ก็ไร้ประโยชน์
829
830
ห้องน้ำตามห้าง/โรงแรมนี่บางที่ก็ทำสัญลักษณ์ชายหญิงยากเกิ๊น ฉี่จะเล็ดแล้วยังต้องมาไขปริศนาธรรมหน้าห้องว่าอันนี้ห้องน้ำชายใช่มั้ยนะ 😅
831
มีเพื่อนมาขอลายแทงร้านอาหารในปารีส เลยเอามาแปะไว้ที่นี่เลยละกัน เผื่อใครมีแผนไปเที่ยว รอบนี้ไม่แนะนำร้าน แต่จะแนะนำเป็น "ถนน" ที่มีร้านอาหารเยอะๆ ให้เลือกหลากหลายแนว เน้นเดินทางง่ายไม่ต้องดั้นด้นไกล เลือกมาให้ 4 ถนน พร้อมสถานที่ท่องเที่ยวและ metro ใกล้เคียงครับ มา!
832
Shine Muscat ของญี่ปุ่นจะโดนจีนเกาหลีก๊อปไปแล้ว ปีนี้เพิ่งค้นพบว่าญี่ปุ่นพัฒนาสายพันธุ์องุ่นเก่งมาก มีสายพันธุ์ที่ไม่มีในตลาดแมส ผลิตจำนวนจำกัด ขายผ่านการประมูลหรือร้านผลไม้เกรดพรีเมี่ยมเป็นหลัก พวงนึงขายได้เป็นหมื่นเยน รสชาติและกลิ่นล้ำลึกมากๆ (เดี๋ยวนี้ในไทยมีคนนำเข้ามาด้วย) twitter.com/bongtao/status…
833
ค่าใช้จ่ายในวัยสามสิบกว่า ที่ตอนอายุยี่สิบกว่าๆไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนว่าจะต้องเจอ ล้วนเป็นค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับสุขภาพและร่างกายทั้งนั้น เช่น ค่าเก้าอี้ทำงาน ค่าประกันสุขภาพ ค่ากายภาพบำบัด ค่าฝังเข็ม ค่าเทรนเนอร์
834
เคยไปโอซาก้าแล้วนอนแถว Nishinari ตรงแถวๆสถานี Shin-imamiya ตอนนั้นไม่รู้ว่าโซนนั้นอันตราย ทริปนั้นทำให้เข้าใจเลยว่า ไม่ใช่ทุกที่ในญี่ปุ่นที่ปลอดภัย เดินจากโฮสเทลไปดองกี้ตอนเที่ยงคืนคือน่ากลัวจริง นี่ขนาดเดินไปเป็นกลุ่มใหญ่ๆแล้วนะ
835
สนามบินยุโรปที่ตอนนี้เละสุดๆจากในข่าวคือ ลอนดอน / ปารีส / อัมสเตอร์ดัม / แฟรงก์เฟิร์ต ในข่าวนี่เรียกว่า chaos เลย
836
หุ่นแบบเฮีย Jackson Wang นี่คือ fitness goal ของเราเลย แล้วตอนนี้ทำไรอยู่ อ๋อ กินบ้าบิ่นอยู่
837
นี่พี่ชายไปดำน้ำถึงเกาะโคโมโดะ รู้สึกได้เลยว่าวงการดำน้ำนี่เข้าแล้วออกยากแน่ๆ สโลแกนของก๊วนที่พี่ไปคือ อยากแข็งแรงให้ออกกำลังกาย อยากการเงินชิบหายให้มาดำน้ำ
839
840
ฉันที่ยอมขับรถไปเพชรบุรี เพื่อซื้อขนมชั้นน้ำตาลสดร้านนี้อย่างเดียว twitter.com/JiasStudio/sta…
841
แดรี่ควีนครั้งแรกในความทรงจำของเรา คือมีสามขนาด ราคา 22/33/44 บาท โฆษณาคว่ำแล้วไม่ร่วง จำได้ว่าขายดีมากกกกกกกกกก
842
สินค้าที่มูลค่าสูงๆและนานๆซื้อที (low frequency, high value) เป็นสินค้าที่บางยี่ห้อใช้เทคนิคตั้งราคาสูงเผื่อไว้ก่อนแล้วตั้งป้ายลดราคาตลอดเวลาแล้วเวิร์กนะ เพราะคนมักไม่ได้เช็คราคาบ่อยๆ พอจะซื้อแล้วเห็นป้ายลดราคาก็ตัดสินใจซื้อได้เร็วขึ้น ตัวอย่างเช่น กระเป๋าเดินทาง ฟูกที่นอน
843
เคยทำงานที่ต้องบินข้ามไทม์โซน 3-4 ประเทศในวีคเดียว กลับมาเป็นงูสวัด หมอซักประวัติแล้วบอกว่า "ถ้าคุณไม่พัก ร่างกายจะบังคับให้คุณต้องพักในที่สุด ซึ่งงูสวัดก็เป็นวิธีนึงที่ร่างกายกำลังบอกกับเรา" twitter.com/SaraSchon/stat…
844
รายการนึงที่สนุกมากๆในยูทูปคือรายการ So Expensive ของ Business Insider ที่ทำสกู๊ปเบื้องหลังของราคาแพงๆ ว่าทำไมมันถึงแพง เช่น แชมเปญ หมึกเครื่องปรินเตอร์ เนื้อวะกิว ถั่งเช่า ยันอสุจิม้า ทำมาเกินร้อยตอนละ ดูโคตรเพลินเลย
youtube.com/watch?v=4nVOhH…
845
คนส่วนใหญ่ทั่วโลก ซื้อและกินผลไม้เพราะต้องการรสชาติ และประโยชน์จากสารอาหาร คือเป็น functional products ที่หาซื้อได้ทั่วไป ราคาจับต้องได้ ซึ่งในญี่ปุ่นก็มีผลไม้ระดับนี้ขายทั่วไปไม่ต่างกัน แต่ผลไม้ไฮไซที่ขายในญี่ปุ่นกันแพงยับนั้น เกือบทั้งหมดเป็นการซื้อเพื่อให้เป็นของขวัญครับ
846
847
ซึ่งของขวัญที่มอบให้กัน จริงๆก็มีสิ่งของให้เลือกหลายประเภท แต่ผลไม้เป็นตัวเลือกนึงที่ได้รับความนิยม เพราะคนญี่ปุ่นให้คุณค่ากับของตามฤดูกาล (seasonal) หรือมีอยู่ในช่วงระยะสั้นๆ (ephemeral) ซึ่งผลไม้ส่วนใหญ่ไม่ได้มีให้กินทั้งปีแบบผลไม้เมืองร้อนบ้านเรา ก็เลยตอบโจทย์ตรงนี้ด้วย
848
เพราะการให้ของขวัญเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมญี่ปุ่น ในประเทศอื่น การมอบของขวัญเป็นเรื่องของโอกาสพิเศษ (แต่งงาน เทศกาล เฉลิมฉลอง) แต่ของญี่ปุ่นจะมีความเป็นธรรมเนียมด้วย เช่นในปีนึงจะมีเทศกาลให้ของขวัญสองรอบคือ ochugen และ oseibo
อ่านดีเทลเพิ่มที่นี่: snackmagic.com/blog/ochugen-a…
849
850
ที่เล่ามาคือ ฝั่งของผู้ซื้อ แต่ในฝั่งผู้ผลิตก็จริงจังไม่แพ้กันครับ เพราะผลไม้ระดับไฮเอนด์ส่วนใหญ่ ไม่ได้เป็นการปลูกแบบ mass production แต่เป็นชาวสวนรายย่อยที่มีวิถีการปลูกและดูแลผลไม้ที่พัฒนาเพื่อให้ได้ผลผลิตที่สมบูรณ์แบบที่สุด ประคบประหงมที่ละลูก มันคืองานคราฟท์จริงๆ