1851
นอนเต็มอิ่มและหลับสนิทนะ
1852
ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง พักผ่อนเพียงพอ นอนหลับสนิท ได้ทานอาหารที่ดี ได้พบวันใหม่ที่สดใสและความทรงจำที่นึกถึงแล้วทำให้ยิ้มได้ ได้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ จะอวยพรให้แบบนี้เสมอเลย
1853
ไม่ชอบตอนที่ตัวเองเผลอไปทำตัวไม่น่ารักใส่คนที่เรารักเลย เราคงเสียใจมากถ้ามันเกิดขึ้น ถ้าเราทำเผลอทำแบบนั้นจริงๆช่วยใจเย็นและบอกกันหน่อยได้ไหม อยากให้รู้ไว้เลยว่าไม่ได้ตั้งใจ ต่อไปจะเป็นเด็กดี
1854
เป็นความเงียบที่สบายใจและไม่อึดอัด
1855
“ทำไมไม่ค่อยออกไปไหนเลย”
“ไม่ชอบคนเยอะ”
“อ๋อ”
“ชอบเธอคนเดียว”
1856
ขอเธอจงมั่นใจ เวลาฉันเมาแล้วฉันไม่โกหกใคร
1857
ถ้าเธอยิ้มฉันก็ดีใจ แค่ตรงนี้ฉันไม่มีใคร
1858
ความคิดถึงที่ฉันได้เคยส่งไป ในคืนที่ฝนโปรยลงมา
1859
ฉันเหมือนคนโชคร้ายที่โดนสาปไว้ให้พบแต่ผิดหวัง
1860
พอได้ใส่หูฟัง หลับตาแล้วเปิดเพลง เหมือนได้วาร์ปไปอีกโลก
1861
ถ้าให้บอกความในใจจริงๆวันทั้งวันก็พิมพ์ออกมาไม่หมดหรอก เรียบเรียงไม่ถูก ในหัวตีกันไปหมดแล้ว
1862
ไม่เป็นไร ถึงวันนี้จะรู้สึกแย่แต่มันก็มีแค่ 24 ชม. อาบน้ำให้สบายตัวแล้วคืนนี้ก็ขอให้นอนหลับสนิท อย่าคิดมาก เดี๋ยววันแย่ๆก็ผ่านไปแล้ว ขอให้การตื่นนอนในวันพรุ่งนี้ของเธอนั้นแจ่มใส ได้นอนเต็มอิ่ม ได้ทานอาหารอร่อยๆ มีแรงและมีกำลังใจในการใช้ชีวิตต่อไปนะ
1863
อยากกินเบียร์
1864
ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน เราตอนนั้นกับเราในตอนนี้มันต่างกันมาก ทัศนคติของเราในบางเรื่องเปลี่ยนไป เราโตขึ้น ทุกๆอย่างที่เราเจอมันหล่อหลอมให้เราเป็นเราจนถึงทุกวัน และเราก็คิดว่าในอนาคต ถ้าเราได้หันมากลับมามองตัวเองในตอนนี้เราก็คงจะเปลี่ยนไปเหมือนกัน
1865
แค่คิดว่า ถ้ามีใครสักคนที่พยายามเข้าใจในความเป็นเรามันก็คงดีเหมือนกันเนอะ
1866
รู้ว่าตัวเองเป็นคนเข้าใจยากแถมยังโลกส่วนตัวสูง แล้วก็ไม่เคยคาดหวังให้คนอื่นมาเข้าใจในความเป็นเราด้วย บางคนคิดว่าเราดูเป็นน่าค้นหา พอเขาเข้ามาแล้วไม่เจออะไรเขาก็ไป เรารู้ตัวว่าเราทั้งซับซ้อนและน่าเบื่อในบางที แต่ถ้าเจอใครสักคนที่พยายามจะทำความเข้าใจเราขึ้นแล้วคงจะรู้สึกดีเหมือนกัน
1867
จะไปก็ไป ไม่ต้องมาเสียเวลา
1868
ขอให้เราไม่ต้องเจอ และภาวนาสักวันว่าต้องลืม
1869
จะไกลกี่ล้านแสนปี ขอรอตรงนี้ไม่ไปไหน
1870
เธอสวยจนดาวทุกดวงมืดหม่น ไม่อาจหลุดพ้นแววตาคู่นี้
1871
เขาบอกให้เธอรอ แล้วเขามั่นใจในตัวเองขนาดไหนว่าเขาจะกลับมา
1872
ผีในห้องบอก จะให้กุเอาเวลาที่ไหนไปหลอกมึง นอนโต้รุ่งขนาดนี้ สงสารขอบตาบ้างนะ
1873
ถ้าวันไหนรู้สึกเหนื่อยก็อย่าลืมให้รางวัลตัวเองกันด้วยนะ
1874
วันที่เราหัวเราะกันไม่เคยลืมรอยยิ้มเธอสักครั้ง
1875
you can copy me but you will never be me