951
ทำไมโตมากูกะจอกกว่าที่คิดอีกวะ
952
อายุเพิ่มมากขึ้น ความสดใสลดน้อยลงจนจางหายไป
953
สลัดความรู้สึกแย่จากตัวเองออกไปไม่ได้เลย ยิ่งใช้ชีวิตยิ่งหม่นลงทุกที
954
ไม่ไหวก็ไม่เป็นไร
955
อยากหายไป
956
ถ้าตื่นมาทุกอย่างจะดีขึ้นมั้ย
957
บางครั้งก็โคตรจะอยากใช้ชีวิตเลย อยากทำนู่นทำนี่ productive แบบพลังมากกว่า100% หัวแล่น อยากเที่ยว ความฝันพรั่งพรูในหัว ผ่านไปไม่ถึงวัน กลับมานั่งจ๋องเป็นหมา ชีวิตห่วยแตกดีแท้ ขี้เกียจจะใช้ชีวิตแล้ว ขี้เกียจคิดอะไรทุกอย่างแล้ว
958
อยากร้องไห้ก็ร้องไม่ออก
959
เหนื่อยกับชีวิตเกินกว่าทีจะมาคิดจะสนใจใคร
960
วันนี้คุยกับเพื่อนแบบปลง ๆ ว่า เออ มันลาออกจากงานแล้วนะ แล้วก็กำลังเริ่มหาอะไรใหม่ ๆ ทำอยู่ ถ้าวันไหนกูรู้สึกแย่ก็แค่แดกเบียร์แล้วนอน ตื่นมาก็เริ่มใหม่ ชีวิตของกูมันก็ต้องเริ่มใหม่ตลอดเรื่อย ๆ อยู่แล้ว
961
และฉันจะอยู่ตรงนี้หากเธอต้องการ แม้ฉันจะตอบคำถามเธอไม่ได้ซักอย่าง
962
เติบโต เปลี่ยนแปลง เปลี่ยนไป
963
คำที่เขาบอกว่าโตมาเดี๋ยวก็สบายนี่เขาหมายถึงไปสบายปะวะมุง ชีวิตสุ้กุกลับเยอะมาก ชั้นเหนื่อยมากนะ
965
สวัสดีผู้หลงทาง
966
เราเคยมีความฝัน ความสุขร่วมกัน ครั้งนึง
967
อย่างน้อยตัวฉันก็เคยมีความหมายกับใครสักคนหนึ่ง
968
ภายนอกนิ่ง ๆ ข้างในประสาทแดก
969
ก้อคิดว่าตัวเองเปนคนสุ้ชีวิตมาก ๆ คนนึงนะ แต่ชีวิตเลิกสุ้กุกลับสักทีได้มั้ย ชั้นก้อเปนสิ่งมีชีวิตที่คิดได้และเจ้บเปนนะ อ่อนโยนให้กันบ้าง
970
ขอให้เติบโตและไม่ต้องพบเจอกันอีก
971
ยิ่งโตยิ่งรู้สึกว่าตัวเองทำบุญกับคนไม่ขึ้น แต่ก็เป็นอีกคนที่ใจใจกับเพื่อนเหลือเกิน จนตอนนี้มาตระหนักแล้วว่าเอาเท่าที่ไหวดีกว่า คำว่า ดูคนต้องดูนาน ๆ ก็ไม่เกินจริง หลังจากนี้ขอตัดทุกความสัมพันธ์ที่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองไม่สบายใจ อยู่กับคนที่เขาอยากอยู่กับเราดีกว่า
972
แค่อยากเป็นคนธรรมดาที่มีความสุข
973
หนักหนาแค่ไหนยังไงก็ต้องเติบโต
974
ยิ่งโตยิ่งมีเพื่อนน้อยลง แถมก็ไม่อยากสานสัมพันธ์ใหม่กับใครอีก
975
ถึงกลับไปก็คงไม่มีอะไรเหมือนเดิม