由貴(@gxtmoons)さんの人気ツイート(いいね順)

1876
เหนื่อย
1877
จากใจของคนที่เสียพ่อไป โดยครั้งสุดท้ายที่ได้เห็นคือทางวิดิโอคอล พ่อพูดโต้ตอบเราไม่ได้ มองหน้าเรา มีแต่เราเท่านั้นที่พูด บอกว่าเดี๋ยวก็หายนะ เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีขึ้น เดี๋ยวจะรีบไปหานะ เราไม่รู้ว่าพ่อรับรู้ได้แค่ไหน แต่เหมือยพอคอลกับเราเสร็จ วางสายไม่ถึง 15 นาที พี่โทรมาบอกว่าพ่อเสีย
1878
ตราบใดที่เรายังมีความรู้สึก มีชีวิต เราไม่สามารถเคยชินกับความเสียใจได้ ถึงจะเจอเรื่องหนักหนามาทุกรูปแบบแล้วก็ตาม ถ้าเจออะไรที่ทำให้เสียใจอีกก็ต้องเสียใจแน่นอน
1879
วัยสร้างตัวจริงๆว่ะช่วงนี้
1880
บางครั้งก็จะรู้สึกเหมือนกับว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่ทำได้ในตอนนี้คือการสงบจิตใจ อยู่กับตัวเองและร้องไห้
1881
เป็นเหี้ยอะไรอิสัด
1882
เส้าว่ะ หนหวย
1883
ทำไมคนเราเดี๋ยวนี้ชอบยกยอปอปั้นกับอะไรแปลกๆวะ มองว่ามันดีได้ไง กุนี่แบบ งง
1884
ชีวิตนี้มุงเกิดมาแล้วเก่งเลยรึไง
1885
ตลกที่คนในเฟสบอกว่า รวยขนาดที่เงินในบัญชีมีเยอะจนใช้จนตายได้ แต่ต้องตายพรุ่งนี้นะ แย้มาก 555555555555
1886
ไม่ใช่ว่ากลัวการเข้าสังคมนะ เราเข้าได้ แต่เหมือนต้องใช้พลังงานเยอะนิดนึง เราไม่กลัวเวลาต้องคุยกับคนใหม่ ๆ แต่บางทีก็แค่ทำตัวไม่ถูกเฉย ๆ ไม่แน่ใจว่าเรื่องไหนคุยได้หรือไม่ได้ สกิลการชวนคุยค่อนข้างต่ำ
1887
โดนสาปให้ปวดหัว
1888
เลื่อนคลิป reels แปปนึงแม่โทรตามทั้งไอจี
1889
อยากกินย่างเนยจัง
1890
คนที่ชอบความสมบูรณ์แบบ และ โรคกลัวความไม่สมบูรณ์แบบ 2 อย่างนี้มีความแตกต่างกัน perfectionism เป็นบุคลิกภาพ แต่โรคกลัวความสมบูรณ์แบบ เป็นความผิดปกติทางจิตใจ
1891
อยากดูพระอาทิตย์ขึ้นแฮะ
1892
1893
อะไรไม่รู้ แต่กุจะไม่ดูซีรี่ย์หรืออนิเมะที่มันยังไม่จบเด็ดขาด กุทนไม่ไหว เยนไม่พอรอไม่เปน คนรอมันท้อ มันขาดใจ มันจะตายเอา ไม่อยากค้างคา ถึงจะมีมาแล้วร้อยตอนกุก็ขอให้มันจบ กุสามารถดูคืนเดียวได้ นอนคืออะไรไม่รุ้จัก เพราะวันนึงกุมี48ชั่วโมงยังไงล่ะ หึ
1894
นอนไม่หลับ
1895
11.11 ทำอะไรชั้นไม่ได้หรอก เพราะชั้นไม่มีเงินยังไงล่ะ
1896
ทุกวันนี้เข้ามาบ่นในทวิตแล้วก็ไป เลื่อนฟีดน้อยลงมาก ๆ เล่นแบบไม่อะไรกับใคร แล้วก็ไม่มีใครมาอะไรกะกุด้วย 555555+ (╥﹏╥) เกิดมาเพื่อบ่นคนเดียว จนกว่าชีวิตจะหาไม่ ให้ทวิตเป็นตัวแทนของไดอารี่น้อยๆเล่มนึง
1897
เป็นช่วงที่ low self-esteem จริง ๆ
1898
โคตรเหี้ยเลย ทำลงกันได้ไงวะ เลวชิบหายพวกเหี้ย
1899
อยากกินชาบู
1900
00:20am I'm talking to myself again