เมื่อวานยังชอบเขาอยู่เลย เเต่วันนี้ไม่ชอบแล้ว ครส.คนเรามันน่ากลัวจริงๆด้วย
แพรวพราวมาก..
คนที่ทำเราเสียใจเขาแม่งไปไกลแล้วอะ เรายังเอาตัวเองกลับมาไม่ได้เลย มันคุ้มเเล้วหรอ
ไม่ว่าจะความสัมพันธ์แบบไหนถ้ามันtoxic ก็ไม่เห็นต้องรักษาไว้เลย
เพื่อนสนิทคือเพื่อนที่รู้ว่ากุเกลียดมันแต่ก็ยังจะส่งมาให้ดูอยู่นั้น อีเวน
"ไม่คาดหวังไม่ผิดหวัง" แต่ในความเป็นจริงใครมันจะไม่คาดหวังบ้างวะ
ไม่น่าส่งเพลงโปรดให้ใครเลย... กลับไปฟังเเล้วจะอ้วก
โลกใจร้าย กว่าจะโคจรมาเจอกันมันยาก แต่ตอนจากง่ายนิดเดียวเอง
ฟังกูนะเพื่อน
ไม่รู้อะสำหรับนี่คือ เทสดี = ตรงตามที่เราชอบ = คุณ
เผลอไปชอบคนแบบแกโคตรเปลืองครส.เลยวะ
คสพ.แบบเพื่อนสนิทก็คือคุยเหมือนด่า สงบศึกตอนเจออีนั่น
เลิกได้แล้วนะนิสัยบล้อคเขาเเล้วยืมแอคเพื่อนมาส่องอ่ะ
เป็นคนขี้เกียจมากแค่ไหนนะหรอ ก็แม่เรียกเเล้วกูตอบในใจอะ ขี้เกียจพูดกูแทบจะเป็นใบ้เเล้ว
ก็อยากลองเป็นเหมือนกัน ไอ้คนนั้นของเธออะ
สภาพตัวเองตอนนี้ไม่มีหน้าไปคาดหวังกับใครหรอก
ยำมาม่าหลังโรงเรียนคือที่สุด
หัดยินดีกับความสุขคนอื่นบ้างเหอะ
วันที่เราโตมากพอคงกลับมาเจอกันใหม่
เห็นแจ้งเตือนความทรงจำในเฟสแล้วอยากทุบตัวเองอีดอก
"เพราะความรู้สึกของคนเรานั้นสลับซับซ้อนการจะชอบใครสักคนจึงเป็นเรื่องที่เกิดได้ในชั่วพริบตา" (我与教授难以启齿)
เรียนออนไลน์ว่าเหี้ยแล้ว สอบออนไลน์เหี้ยกว่า ลำพังนั่งสอบในห้องก็ทำไม่ทันเเล้วอ่ะ นี่ยังต้องมาเผื่อเวลาเน็ตหลุดอีก กูอยากกลับไปใช้ชีวิตปกติ
บางคนก็ขอโทษบ่อยจนเบื่อเเต่ไม่เคยปรับปรุง
โตขึ้นถึงเข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงรอวันศุกร์กันจัง