เข้าใจแต่ก็เสียใจอยู่ดี
จริงมึง
ขอพรจากซานต้า ปีหน้าไม่อยากเสียใจแล้ว🎄
:งานที่ต้องส่ง สิ่งที่กูทำ
วันไหนไม่ชอบตัวเองก็อยากนอนไวๆ พรุ่งนี้เช้าค่อยเริ่มใหม่
ตอนนี้เข้าใจเหมยลี่เเล้วว่าทำไมกินข้าวต้องร้องไห้ (รถไฟฟ้า มาหานะเธอ, 2552)
แผลใหม่ทำไมเจ็บจัง พอหายแล้วก็ยังทิ้งรอยอีก
หรือมนุษย์แม่งถูกสร้างโหมดให้เศร้าหลังเที่ยงคืนเพื่อลงโทษคนนอนดึกวะอิสัส
เธอน่ารักมากแถมเอื้อมไม่ถึง
นอยอะ พยายามทำเต็มที่แล้วแต่มันก็ยังดีไม่พอ
จะมาขอโทษอะไรค๊า เดี๋ยวปีหน้ามึงก็ทำเหี้ยอีกอยู่ดี
อย่าแตกสลายเพราะใครอีกเลยนะ
ถ้าเราบังเอิญเจอกันอีกครั้ง กูขอซัดสักหมัดเหอะสัส ควย
สนับสนุนให้ทุกคนทาอายครีมนะ ใช้แล้วคือมือไม่คล้ำเลย
ไม่เคยเข้าใจคำว่า "อยากให้เขาไปเจอคนที่ดีกว่า" จนกระทั่งตัวเองเป็นคนพูดเอง คือกูไม่ดีพอที่อยู่ข้างๆเค้าอะ
บางทีเราก็แค่สมัครทวิตไว้คุยกับตัวเองอ่ะ
ถามเพื่อนว่าสเปคมึงเป็นไงวะ :
ทำไมโตแล้วหัวเราะยากจัง.
ถือคติอะไรที่อยู่ในตู้เย็น=ไม่หมดอายุ
วันนี้ชอบ พรุ่งนี้ไม่ชอบแล้วก็ไม่เห็นแปลก
พูดจริงๆว่าหมดไฟกับการเรียนมาก คือกุไม่อยากเรียนเเล้วอะ เเล้วยิ่งเรียนออนไลน์ ทุกวันนี้คือโคตรฝืน การศึกษาไทยโคตรไม่มีความสุข
ตอนเจอของอร่อยก็ไม่รู้จะส่งไปอวดใคร
: หนูแทบจะไม่ใช่คนคุยแล้ว แทบจะเป็นคนกระซิบคนนึง แทบจะไม่ใช่คนคุยคนนึงเเล้วอะ : เพราะว่าหนูเป็นเพื่อนที่ดีไงคับ
ใครแม่งคิดคำว่าขอให้ใบนี้โลกนี้ใจดีกับเธอวะ มันเป็นคำอวยพรที่ดีที่สุดคำนึงของกูเลย
จะเลิกนอนดึกแล้ว เพราะไม่อยากตื่นมารักเธอในวันที่สายไป