กุผู้เป็นเซฟโซนให้ตัวเอง.
อยู่แบบสวยๆไม่อะไรกับใคร💅
เพื่อนสนิทคือเพื่อนที่รู้ว่ากุเกลียดมันแต่ก็ยังจะส่งมาให้ดูอยู่นั้น อีเวน
สนับสนุนให้ทุกคนทาอายครีมนะ ใช้แล้วคือมือไม่คล้ำเลย
เป็นคนขี้เกียจมากแค่ไหนนะหรอ ก็แม่เรียกเเล้วกูตอบในใจอะ ขี้เกียจพูดกูแทบจะเป็นใบ้เเล้ว
คนที่ทำเราเสียใจเขาแม่งไปไกลแล้วอะ เรายังเอาตัวเองกลับมาไม่ได้เลย มันคุ้มเเล้วหรอ
อย่าแตกสลายเพราะใครอีกเลยนะ
มัธยมแม่งโคตรมีความสุขที่สุดละ ใบไม้ตกแล้วหัวเราะไม่เกินจริง
ขอโทษที่ขี้รำคาญ แต่กูไม่ผิด
สภาพตัวเองตอนนี้ไม่มีหน้าไปคาดหวังกับใครหรอก
แพรวพราวมาก..
บัตรปชชมีไว้เข้าร้านเหล้าเท่านั้นแหละ ทุกวันนี้ยังต้องมานั่งลงทะเบียนอยู่ดี มีไว้ทำไมกุงงมาก..
ก็ถ้าเลือกได้ไม่ขอเป็นคนที่ต้องเสียใจ
พอไม่พยายามมันก็ลืมไปเอง
เหมือนกูจะรักษาไม่หายแล้ววะ อีโรคตอบในใจอะ
ไม่ว่าจะความสัมพันธ์แบบไหนถ้ามันtoxic ก็ไม่เห็นต้องรักษาไว้เลย
ใครก็ได้บอกแม่กุทีว่า "เดี๋ยวทำ" ไม่ได้แปลว่าไม่ทำ ทำไมแม่ไม่เข้าใจนุ🥲
คือช่วงนี้กุสวยมากแต่ไม่ไ้ด้ออกไปไหนเลย อีรัดบานอีเหี้ย
ทำไมโตแล้วหัวเราะยากจัง.
ประเทศนี้ขโมยความฝันตอนเด็กกูไปหมดเลย
ตอนเจอของอร่อยก็ไม่รู้จะส่งไปอวดใคร
ถ้าเราบังเอิญเจอกันอีกครั้ง กูขอซัดสักหมัดเหอะสัส ควย
"มึงเสียใจได้เต็มที่เลย เเต่มึงต้องไปต่อ"
เลิกได้ก็เลิกนะนิสัยชอบขอโทษ แต่ไม่ปรับปรุงตัวอะ
ส้นตีนเท่านั้นแหละที่จะช่วยแก้ปัญหานี้ได้