127
ความรักไม่เคยสิ้นสุดลง ที่สิ้นสุดลงคือความสัมพันธ์
129
เนิ่นนานที่ความคิดถึงเริ่มตกตะกอนตามกาลเวลา
130
เขาคนโปรดปรากฎตัวขึ้นพร้อมกับเสียงเพลงโปรดที่ดังขึ้น หัวใจเต้นแรงเป็นสิ่งย้ำเตือน ว่ามันไม่เคยลืมเขาคนนั้นออกไปจากใจได้เลย
132
ไม่มีคำกล่าวลา ไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า
เราขาดการติดต่อกันในวันรุ่งขึ้น
133
จงใช้ชีวิตให้เหมือนพระอาทิตย์ที่มันตกแล้วก็ขึ้นมาใหม่ได้ในทุกวัน
134
ความรักเป็นเรื่องบังคับหัวใจกันไม่ได้
เขาไม่ได้ผิด ที่เขาไม่รักเรา
แต่เราก็ไม่ได้ผิดเหมือนกัน ที่เราดันไปรักเขา
เพียงแต่ว่า มันไม่พอดีกันแค่นั้นเอง
135
สสารบางอย่างที่กำลังตกตะกอนตามกาลเวลา มันคือความทรงจำบางอย่าง ทุกสิ่งที่ถูกทิ้งไว้ ณ ที่ตรงนั้น ไม่มีการลบ เลือนหาย เพราะฉันกลับไปยังที่ตรงนั้นในทุกทุกวันด้วยความคิดถึง ตราบนานเท่าที่ความรักจะหมดลง
136
ครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่โบกมือลาใครสักคนที่ถูกฝังอยู่ในหัวใจ ถูกกักเก็บไว้ในกล่องความทรงจำที่ดูเหมือนจะถูกเอาออกมาฉายให้ชมอยู่ทุกคืนก่อนหลับตานอน
138
ความทรงจำเรื่องเธอไม่ได้ทำให้เราเจ็บปวด เป็นความสุขอนันต์ เพราะมีเธออยู่ในนั้น
139
ณ ที่แห่งนี้หัวใจของฉันที่ซึ่งดลบรรดาลให้ถูกจองจำมีความรักให้เขาเพียงผู้เดียว
140
"เราอยากเป็นหมา ให้คุณเป็นเจ้าของเรา"
สั่งเราดิ เอาเราให้อยู่หมัด แล้วเราจะซื่อสัตย์ต่อคุณ
- กิต Three Man Down-
141
เป็นความสัมพันธ์ที่แค่เดินมาส่ง แต่ไม่ได้เดินไปด้วยกันต่อ
142
เมื่อความสัมพันธ์มันพังทลายลง เขาหายไป และฉันจมอยู่กับคราบน้ำตา เนิ่นนานนักที่ฉันวิ่งหนีจากดินแดนแห่งความเศร้าโศก ไม่มีใครรู้ว่าการปรากฎตัวของเขาจะทำให้ฉันพบว่า ฉันไม่เคยวิ่งหนีออกไปจากดินแดนแห่งนี้ ราวกับว่ามันไม่มีจุดสิ้นสุดเหมือนกับจักรวาล
145
ในฤดูหนาวฉันตกหลุมรัก
ในฤดูร้อนฉันก็ตกหลุมรัก
และในฤดูฝนฉันก็ยังตกหลุมรัก
ทุกฤดูกาลผ่านครบ ฉันยังคงตกหลุมรัก
146
อนุสรณ์แด่คุณผู้เปี่ยมไปด้วยความรัก
กล่าวถึงคุณครั้งที่แสนนับจากรอยยิ้มเมื่อแรกพบ
ผมตกหลุมรักนับจากนั้นเหมือนฝันที่พบเจอ
148
มีเพียงความเศร้าเท่านั้นที่เป็นระยะอนันต์
และความเจ็บปวดเท่านั้น ที่คงอยู่นิจนิรันดร์
149
ความสัมพันธ์ที่แอบรักเขาข้างเดียวมันจะสมหวังได้ไง
หวังว่าการเดินทางจะไกลพอ ไม่ให้คิดถึงเขา